Als tiener vond ik games als Grand Theft Auto ontzettend spannend. Volledige vrijheid in een virtuele stad. Het ging niet om het geweld, maar om die vrijheid. Spiderman 2, waarin je door New York kon slingeren en tegen gebouwen op kon klimmen, vond ik nog cooler.
Als ik nu kijk naar Grand Theft Auto 5 (het best verkochte entertainmentproduct ooit), word ik niet écht enthousiast meer. Wat is het verschil? Leeftijd, sure. Maar ook dat het niet nieuw voelt. Toen ik op mijn 10e een Nintendo 64 kreeg, kon ik voor het eerst alle kanten op lopen (Super Nintendo was tweedimensionaal, van links naar rechts). En toen GTA en Spiderman 2 uitkwamen voelde het alsof de technologie tot een nieuw uiterste werd gedreven. Dát maakte het spannend.
Ook nu ontdek ik nog vernieuwende games. Maar de innovatie zit ‘m minder in indrukwekkende beelden of grotere werelden, en meer in verrassende verhalen. Hieronder deel ik mijn favoriete voorbeeld.
Vind je games te gewelddadig? Maak kennis met Undertale, een indie-game die draait om empathie.
In Undertale kán je vechten met de monsters die op je pad komen. Maar je kan ze ook leren te begrijpen door met ze te praten. Dat kost soms meer tijd, maar op de lange termijn werpt het vruchten af.
De hele game is gecreëerd door één ontwerper. De beelden lijken op de oude Pokemonspellen op de Nintendo Game Boy. Maar inhoudelijk is Undertale een grote verrassing. Het is bovendien erg grappig en ontroerend. Benieuwd? Het kost een tientje voor PC of laptop en is ook op Nintendo Switch of Playstation beschikbaar.